چند هفته پیش، تماشای "پسر برتر" سریالی به کارگردانی ویلیام استفان اسمیت و تهیه کنندگی اجرایی توسط دریک. این توصیه از سوی مجله جنتلمن ژورنال مستقر در لندن ارائه شد. در گذشته بیش از پنج بار سعی کرده بودم این سریال را تماشا کنم، اما همیشه ناامیدم می کرد. سرانجام پس از اخراج از کار، وقت آزاد را برای شروع یک ماراتن "پسر برتر" پیدا کردم. من نمی خواستم عجله کنم. می‌خواستم تمام جنبه‌های نمایش را بچشم و در آن تحقیق کنم، زیرا می‌دانستم قبل از اینکه دریک برای احیای آن وارد عمل شود، با چالش‌های بودجه مواجه شده بود.
این سریال چیزی بیش از یک روایت است که در نتفلیکس ارائه شده است. به نظر من، این در مورد فرهنگ است - به ویژه فرهنگ سیاه. این زندگی مردمی را به تصویر می‌کشد که با هم زندگی می‌کنند، به ویژه در خانه تابستانی آکا، با الهام از املاک دوبووار در هاکنی. در طول سریال شاهد هستید که چگونه مردم با چالش های زندگی خود روبرو می شوند و برای زنده ماندن تلاش می کنند. هنگام تماشا، قضاوت کردن سخت است. شاید در شرایط مشابه، 90 درصد شباهت در واکنش ها داشته باشیم. چه کسی می داند؟ بدون قضاوت.
الگوی من در سریال جیمی بود، شخصیتی با اخلاق قوی. نحوه بزرگ شدن استیون نشان می دهد که جیمی چقدر مسئولیت پذیرفته است، اما نیازی به توضیح بیشتر نیست.
فریم به فریم فیلم، مضامین Grime و Gangs به من انگیزه داد تا یک پروژه عکس را در نظر بگیرم، طرحی که همیشه داشتم. یک روز، امیدوارم بتوانم آن را واقعی کنم، شاید با عکاس مورد علاقه ام،Carl Van Der Linde.
من عضوی از یک جامعه هستم و برخی از اعضا آفریقایی هستند. بهترین دوست من اهل نیجریه است و او اغلب داستان هایی را بازگو می کند که جنبه های "پسر برتر" را منعکس می کند. این سریال ترکیبی از فرهنگ شهری و جنبه تاریک نیازهای مردم - نیازهای اولیه و خام است. با تماشای آن متوجه می شوید که اگر به اندازه کافی بزرگ شده باشید، داستان زندگی شما شامل زندان، مبارزات، بقا و پیوندهای خونی می شود. اگر هنوز با این جنبه ها روبرو نشده اید، داستان شما واقعاً شروع نشده است. افرادی هستند که می توانند این داستان ها را حتی بهتر روایت کنند - از طریق عکس، نه فقط کلمات. امروز هنگام مرور قیمت های لایکا و مثل همیشه در آرزوی کاهش قیمت، به طور تصادفی به مقاله ای زیبا از لایکا با عنوان "ساده عکاسی" توسط سایمون ویتلی.
همانطور که شروع به خواندن و غوطه ور شدن در عکس ها کردم، به طور خود به خود شروع به ارتباط بیشتر با سریال کردم. من به مصاحبه های بیشتری با سایمون ویتلی پرداختم، به خصوص مصاحبه ای که با مجله Complex به پایان رسید. واقعی «پسر برتر» وجود دارد و منعکس کننده جنایت و خون واقعی است. همه عکس‌ها به وضوح نشان می‌دهند که از همان لحظه‌ای که به دنیا می‌آیید، اثر خون از قبل روی دستان شماست.
جایی که من از زندگی آمده ام یک خطر است. شما یا گام بردارید و وقتی آنها آمدند از شانس خود استفاده کنید، در غیر این صورت به جایی نخواهید رسید.
عکس‌های سایمون ویتلی، که او از قلب لندن گرفته است، نمونه‌ای از روشی است که چارلز پیر بودلر در کتاب خود "Les Fleurs du mal" زیبایی برخاسته از عمیق‌ترین زشتی و تاریکی را نمادی می‌کند. ." اینها پرتره های زیبایی هستند که در زیر لبخندهای جوانی پنهان شده اند. وقتی روی این تصاویر زوم می کنید، متوجه خواهید شد که نویزهایی مانند بلاک چین های پیچیده با کدهای بی شمار وجود دارد. انگار فقط زندگی کردن و راه رفتن در کفش آنها رمز این زندگی هاست.
آثار ویتلی، بسیار شبیه به کاوش بودلر در زیبایی در درون هرج و مرج و نقص زندگی، جنبه‌های خارق‌العاده و اغلب نادیده گرفته شده روزمره را روشن می‌کند. عکس‌های او، که جوهر خام افرادی را که به تصویر می‌کشد، به تصویر می‌کشد، عمق زیبایی را در پیچیدگی وجود نشان می‌دهد که در غیر این صورت ممکن است مورد توجه قرار نگیرد.
پدرام قنواتی.
ความคิดเห็น